Posted by
கேசவன் முத்துவேல்
|
நீ தாவணியிட்டு வந்த நாளெல்லாம் என்னால் பூக்களை இரசிக்க முடியவில்லை. உன்மேல் கோபம் கொண்ட பூக்கள் என்னைத்தான் திட்டுகின்றன. மலரை எப்போது ஏமாற்றினாய்? ஏகபத்தினி விரதன் வேண்டி நீ இராமன் காண்கிறாய். சீதைக்குதானே தெரியும், இராமனின் சஞ்சலம். சீதைக்கும் எதிரி - நீ. நீ தூதுசென்ற காதல் எல்லாம் பாதி பிரிந்த கதை தெரியுமா? கானும் கண்கள் யாவும் - உன்னை கண்டு காதல் கொள்ளும் போதுமா? போகும் பாதை எங்கும் உன்னை கால்கள் தொடர்ந்து பிண்ணும். காலம் கடக்கும் கணங்கள் - உன்பால் காதல் வேண்டி நிற்கும்! நீ நடந்து கொண்டேயிரு. திரும்பிவிட்டால் - என் கவிதைகளும் கற்பனை முடங்கிவிடும். தொடர்ந்துவருவேன் - நான் |
No comments:
Post a Comment